۱. سطح عملیاتی:
در سطح عملیاتی، سیستم‌های جمع‌آوری اطلاعات تولید به عنوان ابزاری برای جمع‌آوری و ثبت داده‌های عملیاتی استفاده می‌شوند. این سیستم‌ها می‌توانند اطلاعات مربوط به فرآیندهای تولید، ماشین‌آلات، موجودی، کنترل کیفیت و سایر جزئیات عملیاتی را جمع‌آوری کرده و در پایگاه داده مرکزی ذخیره کنند. اطلاعات به دست آمده از این سیستم‌ها به کمک مدیران عملیاتی در برنامه‌ریزی تولید، بهینه‌سازی فرآیندها و کاهش هدررفت‌ها کمک می‌کند.
۲. سطح تحلیلی:
در سطح تحلیلی، سیستم‌های جمع‌آوری اطلاعات تولید به عنوان ابزاری برای تحلیل داده‌های تولید و تولید گزارشات تحلیلی استفاده می‌شوند. این سیستم‌ها می‌توانند داده‌های عملیاتی را تحلیل کرده و نمودارها، گزارشات و آمارهای مربوط به عملکرد تولید را تولید کنند. اطلاعات به دست آمده از این سیستم‌ها به مدیران و تصمیم‌گیران ارشد کمک می‌کند تا عملکرد تولید را مانیتور کنند، عوامل بهبود را شناسایی کنند و تصمیمات استراتژیک را بر اساس داده‌های دقیق‌تر بگیرند.
۳. سطح استراتژیک:
در سطح استراتژیک، سیستم‌های جمع‌آوری اطلاعات تولید به عنوان ابزاری برای پشتیبانی از تصمیم‌گیری استراتژیک و برنرسی عملکرد کلی سازمان استفاده می‌شوند. این سیستم‌ها می‌توانند اطلاعات جامع و تجزیه و تحلیل شده‌ای را درباره عملکرد کلی سازمان، عملکرد بازار، رقابت‌پذیری، عملکرد مالی و سایر جنبه‌های استراتژیک فراهم کنند. با توجه به این اطلاعات، تصمیمات استراتژیک می‌توانند به شکل بهتری گرفته شوند و راهبرد‌هایی برای بهبود عملکرد و افزایش رقابت‌پذیری تعیین شود.
نتیجه‌گیری:
سیستم‌های جمع‌آوری اطلاعات تولید در سطوح مختلف مدیریت، از سطح عملیاتی تا سطح استراتژیک، استفاده می‌شوند. این سیستم‌ها در جمع‌آوری، ذخیره و تحلیل داده‌های عملیاتی، تولید گزارشات تحلیلی و ارائه اطلاعات استراتژیک مفید هستند. با استفاده از این سیستم‌ها، سازمان‌ها می‌توانند عملکرد تولید را بهبود داده، هدررفت‌ها را کاهش داده و تصمیمات بهتری را بر اساس داده‌ها و اطلاعات دقیق‌تر بگیرند.
